Dus vandaag was de dag, even controleren of ik alles bij me had wat ik nodig zou hebben. Beetje opfrissen en mijn ontbijt pakken, wat tot mijn verbazing een ontbijt en lunch pakket was (wat een lieve HostParents heb ik toch!) en ik kon gaan. Eenmaal bij school was het wachten op alle anderen. Toen we met de helft waren en het busje aan kwam rijden zagen we tot onze verbazing dat er nog 3 Chinezen met ons mee zouden gaan. Jimmy had blijkbaar vrienden uitgenodigd, een moeder met haar 11-jarige dochter en 14-jarige zoon. Nadat iedereen was ingeladen, wat geen makkelijke klus was met de beperkte ruimte, konden we op pad. En we maakten er een aangename reis van tot er 6 uur verstreken waren, want toen kwamen we pas aan in The Grasslands waardoor wij met zijn allen heel blij om ons heen keken en zochten naar ons hotel. Grote teleurstelling, want die was nergens te zien. Moesten we nog 30km, okay geen probleem dat is ongeveer een uurtje, totdat we het pad zagen waar we overheen moesten. Dit was een ongeasfalteerd pad met veel stenen en zandheuvels. Met het busje zijn we er toch doorheen gekomen en zijn we boven op de berg gestopt voor een korte pauze om de benen te strekken. Daarna zijn we echter nog 3uur onderweg geweest, wat bleek: onze buschauffeur was zo 'aardig' om ons alvast door één van de parken te rijden, zodat we konden genieten van de omgeving (oftewel heel veel, maar dan ook echt alleen maar heel veel bomen..).
Om 7 uur in de avond dus aangekomen bij het hotel voor de volgende verrassing, want het gebouw zag er wat oud uit maar dat het in een nog veel slechtere staat binnen zou zijn hadden we natuurlijk niet verwacht. De grond was bestrooid met zaadjes en rotzooi, er lagen net uitgedrukte sigaretten in de asbak, de wc viel ongeveer uit elkaar en er was alleen ijskoud water. Met de moed al ver in de schoenen gezakt maar naar de eetzaal gegaan om te dineren. Onder het wachten viel het licht 3 keer uit en iemand zag opeens een bord hangen met daarop de voedselhygiëne, dit hotel had een C op de schaal: A=good, B=fair, C=bad. Uiteindelijk nog redelijk prima gegeten en weer wat nieuws geprobeerd, namelijk schapendarmen die nog best te eten waren. Hierna hebben we in één van onze kamers verzameld om wat op te warmen (met wat vodka....), dit zorgde voor een toch nog gezellige avond, maar eenmaal in bed was het toch wel koud. Zelfs als je met z'n tweeën in een klein bed met twee dekens, vier lagen kleding en warmte matjes sliep.

De volgende dag was gelukkig een stuk beter. We hadden een soort dikke jassen gekregen die nog uit de tweede wereldoorlog zouden kunnen stammen; we leken op een paar Russen of oude communistische Chinezen en dit zorgde voor wat rare blikken van andere touristen en inwoners. Jimmy had er ook voor gezorgd dat we die avond betere kamers zouden krijgen en we kregen een gratis tourguide met ons op pad (niet dat zij veel heeft toegevoegd aan de trip maar het was een aardig gebaar van het hotel). Na een paar meren gezien te hebben en prachtige bossen en uitgestrekte graslanden zijn we gaan paardrijden. Iedereen kreeg een paard toegewezen en zo werden we door een verzorger rondgelopen. Eenmaal op een kale vlakte wilden ze dat we zelf gingen rijden, zodat we ook wat sneller konden dit kostte echter veel meer geld dus iedereen besloot maar gewoon een rondje te doen, voortgetrokken door de trainers. Eén van hen had echter opgemerkt dat ik het wel een beetje kon en wist hoe je met een paard om moet gaan dus in Chinees begon hij van alles tegen mij te zeggen; het enige wat ik kon verstaan was dat ik erg goed was en of ik sneller wilde. Nee, want ik heb geen geld, duhh ik ben een student. Hij begreep dit wel maar hij nam mijn paard nu naast de zijne i.p.v. de verzorger te voet. Ik kwam er al snel achter dat hij de leider was, want hij ging opeens in gallop om bij de voorste paarden te komen, ik erachter aan zonder dat ik wist wat er gebeurde. En toen liet hij ook nog even aan de anderen samen met mijn paard zien wat gallop is, dus ik rondje over de vlakte. Ik moet zeggen dat ik ervan genoot maar ik was wel bang dat ik er voor moest betalen, terwijl ik nee had gezegd. Gelukkig allemaal goedgekomen en ik heb er niet voor hoeven betalen, maar ik was wel de enige die een paar keer in gallop is gegaan!
Terug in het hotel zagen we dat de nieuwe kamers een stuk beter waren maarja er was nog wat bier en vodka over en als je Jimmy (of welke Chinees dan ook) zo ver krijgt om mee te doen met drinkspelletjes dan zegt niemand nee haha. Dus ook deze dag prima afgesloten en met meer warmte onze bedjes in gedoken.

De volgende dag weer vroeg op om nog even langs de grens te gaan met Inner-Mongolië en een soort moddermoeras en vervolgens weer terug de bus in naar huis (oftwel Beijing). We hebben allemaal besloten dat deze trip een klein beetje anders was dan verwacht en niet even plezierig op sommige momenten maar dat we wel het beste ervan gemaakt hebben en dat we de leukste verhalen en herinneringen eraan gaan overhouden; maar ook dat we toe waren aan normaal eten na deze trip en dat betekende naar de Pizzahut met z'n allen! Ons buikje heerlijk vies rond gegeten om vervolgens thuis een hete douche te nemen en op een hemelsbedje in slaap te vallen!!