Vandaag (vrijdag) hadden we vrij i.v.m. het Mid-Autumn Festival dit weekend. Dit betekende geen les maar een uitstapje als je je had ingeschreven en dat heb ik zeker gedaan want we zouden naar de Chinese muur gaan en ik kan hier niet weggaan zonder daar geweest te zijn. Dus toch vroeg op vandaag om te verzamelen bij school en met een busje op naar de muur. Na een uurtje rijden zaten we al midden in de bergen, terwijl je Beijing nog achter je kon zien; het uitzicht was echter voor ons want daar zag ik dan eindelijk de muur verrijzen. We kregen 3uur de tijd om helemaal naar boven te klimmen en wat rond te kijken en te genieten van het heerlijke weer (het was zonnig, warm en de smog was zo goed als verdwenen!)Ik moet eerlijk zeggen dat ik de muur horizontaler had verwacht en dat is hij ook op sommige delen, maar wij waren bij het bekendste klim gedeelte. Er is hier namelijk een gezegde in China: 'You are not a hero unless you reach the Great Wall' (Chairman Mao, Oct. 1935). Dus wij heel ijverig beginnen aan de klim, wantja het zag er niet zo slecht uit. Wat hadden wij ons vergist; de treden zijn soms bijna even hoog als je eigen benen en het zijn er ook echt heel veel. Maar samen met 5 anderen hebben ik de top als eerste bereikt, moe en warm dat wel, maar we zijn er gekomen! Onderweg nog op de foto geweest met High School Chinezen omdat ze ons westerlingen toch wel heel interessant vonden en ook boven kwamen er de hele tijd mensen naar ons toe! Zelfs een paar Afrikanen?! Na zelf ook heel veel gekke en mooie foto's gemaakt te hebben met z'n allen was het alweer tijd om de afdaling te beginnen. Eenmaal beneden kon een souvenir natuurlijk niet ontbreken; ik heb een zakhorloge gekocht met mijn Chinese naam en de datum ingegraveerd.

Nadat we terug waren bij school zijn veel mensen naar huis gegaan, maar Mirela, Jordi, Suzanne, Fransisco en ik besloten naar de grootste winkel straat te gaan: Wangfujing. Hier hebben ze de grootste en bekendste merken en heel veel grote shopping malls maar ook kleine hutong straatje met, jawel, de food streets. We stonden in de metro al te fantaseren over wat we zouden proeven maar eenmaal daar zag het er toch allemaal wel eng uit. Bewegende mini schorpioenen op stokjes, hele gebraden kuikentjes, ingewanden, sprinkhanen, noem het maar op. Uiteindelijk heeft Mirela de knoop doorgehakt en 'gewoon maar' gefrituurde mini schorpioenen besteld; deze waren echter ongelooflijk lekker! Heel knapperig en zoutig. Toen heb ik een stokje met slangen vlees besteld en ook deze was erg lekker, beetje taai maar de smaak was super. Toen de verkoper wat stokjes met andere beestjes liet zien heeft Suzanne de kakkerlakken genomen, deze waren iets minder lekker omdat ze heel droog waren. En Mirela heeft ook nog een zeepaardje geprobeerd. Al met al was het heerlijk en raar om te eten en we hebben alles op foto en film dus dat zal ik ook snel posten. En ik kan officieel na twee weken al zeggen dat ik helemaal geen moeilijke eter meer ben, wat betreft de Chinese keuken dan.
Ooh en nog over foto's gesproken, ik was in dit kleine groepje de enige met licht haar dus dat trok wat mensen en dat zorgde voor één hele rare situatie. Ik heb namelijk twee baby's moeten vast houden om vervolgens op de foto te gaan en 1 van hen vond het nodig om gelijk maar second base te gaan (oftewel zijn hand ging naar mijn boezem) en dit zorgde voor een paar hilarische foto's..